Το "έτσι ζήσαμε κι εμείς καλά" είναι αλήθεια
Ζωντανό, παραμυθένιο κι ονειρικό
Επιτέλους νιώθω τόσο ελεύθερη, μπορώ κι εξερευνώ
Το κάθε τι απλό και μαγικό
Φυσικά και κάποια έθιμα θα τα τηρήσω
Φυσικά θα κάνω κάποιους συμβιβασμούς
Τα καθήκοντά μού παρά πολλά, κι οι νόμοι αυστηροί
Μα η χαρά μού δεν χωρά ενδοιασμούς
Τα ρούχα με σφίγγουν και όλο ξεχνώ
Πώς λέμ' τον καθένα ειδικά;
Δεν πρέπει όμως να παραπονέθω
Το "έτσι ζήσαμε κι εμείς καλά" ζω τελικά
Μπορώ επιτέλους να σ' έχω ξανά
Στην πιο ζεστή μού αγκαλιά
Θα σε προσέχω συνέχεια τώρα πια
Και θα ζήσουμε εμείς καλύτερα τελικά
Ζούμε ζωή μέσ' τη χλιδή
Παραμύθενια, ιδανική
Μια σχέση τόσο ειδική
Και για 'κείνη και μουά
Να κάνω, ήρθε η στιγμή
Πρόταση να με παντρευτεί
Εύχομαι να μην αρνηθεί
Ονειρικά μαζί θα περνάμε
Το επίθετο μού δικό τής θα 'ναι
Καλά δεν είναι και το πιο ωραίο επίθετο
Έτσι κι αλλιώς πριγκίπισσα θα 'ναι
Το "έτσι ζήσαμε κι εμείς καλά" το ζούμε τώρα
Η ιστορία μάς τελειώνει κάπου εδώ
Μαζί για πάντα
Για μία ζωή
Χαρούμενοι, ασφάλιες
Καθήκοντά θα έχουμε ένα σωρό
Μα κι αν τ' όνειρο μάς θα βγει αληθινό
Κι αν δεσμευτήκαμε πια
Οι περιπέτειες τελειώνουν εδώ
Μες "το ζήσουμε κι εμείς καλά" τελικά
Κι αν τ' όνειρο μού στ' αλήθεια το ζω
Όλα φαντάζουν μικρά
Λες να 'ναι αυτό, πού για χρόνια ζητώ
Μα θα ζήσουμε κι εμείς καλά τελικά