Дайсці можна ўсюды,
Дзе след пракладзен (Па нечым следу),
І словы, што блудзяць, паўтараць.
І за нечым ценем
Без канца гнацца,
Ўсе думкі на вецер кідаць (Кідаючы думкі на вецер).
Мне гонка гэта
Не забаўляе (Не вельмі смешна).
Жадаю я (Хачу гэта) іншым пакінуць...
Дзе няма ўжо дарог,
Шлях правяду
Да мэты.
Дзе няма ўжо дарог,
Свой я знак пастаўлю (Паказальнік там мой).
Можаш
Там ты (мяне) сустрэць,
Дзе сэрца пяе (гуляе)
Для душы («На душы»).
Калі страціш след,
І згубіш крок,
Сэрца ціхіх нот тады
Паслухай...
Там, я без спешкi,
Траплю да сябе.
Дарогі я іншай не знаю (Навошта кудысьці ісці мне).
З сабой у згодзе,
Перша, адзіная --
Зямлі дасягну, ўваб’ю мачту.
Дзе няма ўжо дарог,
Шлях свой зраблю
Да мэты.
Дзе няма ўжо дарог,
Ўстане мой паказальнік.
Можаш
Там i/ты сустрэць,
Дзе сэрца пяе
На душы…
Калі згубіш след,
І страціш крок, --
Сэрца ноты ціхія
Паслухай...
Буду там,
Буду там,
Буду там,
Дзе не был ніхто.
Калі ты
Адважышся --
Знойдзеш спосаб,
Як i я (Так, як я)...
З сабой у згодзе,
Сябе сустрэчу (Траплю да сябе).
Першая, адзіна,
Знайду свой бераг, ўваб’ю мачту.
Дзе няма ўжо дарог,
Шлях свой зраблю.
Дзе няма ўжо дарог…
Можаш
Там i сустрэць,
Дзе сэрца пяе
На душы…
Згубіш след калі,
І страціш крок, --
Сэрца ціхіх нот тады --
Паслухай...
Да мэты...
Дзе дарог ўжо няма,
Мой дарожны там знак.
Можаш
Там сустракаць,
Дзе сэрца пяе
На душы…
А след падмане,
І страціш крок,
Сэрца ноты ціхія
Паслухай...