ای ساحل آرامشم، سوی تو پر می‌کشم
از دوریت در آتشم، در آتشم یارا
دست از طلب ندارم، تا کام من برآید
یا تن رسد به جانان، یا جان ز تن برآید
بگشای تربتم را، بعد از وفات و بنگر
کز آتش درونم، دود از کفن برآید
بنمای رخ که خلقی، واله شوند و حیران
بگشای لب که فریاد، از مرد و زن برآید
ای ساحل آرامشم، سوی تو پر می‌کشم
از دوریت در آتشم، در آتشم یارا