Takim me një dashuri të vjetër,
S'di përse, por gjithnjë drithërues...
Me kohë, njeriu gjthcka e sheh me sy tjetër,
Por, se ishte takim i bukur, nuk e mohoj dot.
Më kot e shoh me sy qortues,
Ndryshimi tek ne është i dukshëm,
Njeriu shtanget dhe as nuk matet të flasë,
Ka edhe dashuri të pakurueshme!
Ejani, disa orë rreze drite,
Duhet të jemi përsëri bashkë!
Biseda e madhe po pret akoma,
Ndoshta do merret vesh më në fund, cili ishte gabimi mes nesh.
Ejani, disa orë rreze drite,
Shumë tema të vjetra i cekëm përsëri,
Lamtumira ishte përsëri po aq e vështirë,
Aq sa gjithë herët e tjera kur jemi ndarë.
Takim me një dashuri te vjetër,
Takim i gabuar, por i falshëm,
Me një buzëqeshje të shtrembër njerëzit ndahen,
Duke e ndjerë, se mirë do ishte të qanin.