Сяджу я ў машыне зноў,
Цябе чакаю.
Ты выйшаў на хвілінку, так --
Ўжо прайшло -- дваццаць дзьве...
Глянь, не можаш абыйсці́сь -- да...
Цырульніка зайсці.
Ты і́ншы раз душ папрымаеш
Да поўначы.., ноч цэ́лую!
Ноч цэлаю.., ноч цэ́лыю.
І чакаю я зноў цябе,
Так, чакаю дарэ́ммм.
І чакаю я зноў цябе,
Што рабіць за́раз мне?..
І чакаю я зноў цябе,
Як чакала заўжды.
І чакаю я зноў цябе..,
Што ж рабіць мне, скажы?
Сяджу ля тэлефона вось, --
Твайго чакаю званка.
Сказаў, у два ты пазваніш, --
А/Ды ўжо пазнейшы йдзе час…
Вось стаю я зноў на вуліцы,
І ноч йдзе даўно.
І да смерці нудна мне -- ад мужыкоў:
ВачЪма раздяюць наскрозь.
І чакаю я зноў цябе,
Так, чакаю цябе.
І чакаю я зноў цябе (дарма),
Што ж рабіць мне, скажы?..
І чакаю я зноў цябе,
Так, чакаю цябе.
І чакаю я зноў цябе..,
Што ж рабіць мне, скажы?
...
Вось/Ўраз вярнулась з тэатра,
Адзінотай -- там… адной.
Прачакала цябе, прапусціўшы акт перш.
Ты забыў (не знаў), што ёсць тэлефон?..
Быць не хачу... я нейкім дарам (дарункам нейкім),
Для сябе я салодай.
Але ўчынкі мае раўнацэнныя слоў.
Таго ж хачу ад цябе я чакаць!..
Хацелася ббб мне так!!!
Не чакаю я больш цябе,
Так змарыў ты сабой!
Не чакаю я больш цябе,
Дурней знайдзі каго...
Не чакаю я больш цябе,
Не чакаю цябе!
Не чакаю я больш цябе,
Парашыла я так!
«Не чакаю цябе я больш...»
Болей я не чакаю цябе,
Не чакаю цябе!
«Не чакаю больш цябе! Боль я…»
Не чакаю я больш цябе,
Не буду табой сумаваць.
«Не чакаю цябе я больш...»
Болей я не чакаю цябе,
Не чакаю табой!
«Не чакаю цябе я больш...»
Не хварэю я больш табой,
Дзверы табе пакажу!
«Не чакаю.., знікла усё!
Пра цябе я -- не хачу...
Не чакаю... пыл-парой!
Не чакаю я (Ты забыўся мной)...»