Οι λέξεις που κανείς δε λέει
Για την προηγούμενη νύχτα
Κοιτάζει το δρόμο
Τα δάχτυλα της χτυπούν την πόρτα
Δε θα ήθελα να κρίνω αν οι ρόλοι είχαν αντιστραφεί θα σκεφτόσουν το ίδιο
Το έχει ξαναδεί το έργο
Αλλά έμεινε μέχρι το τέλος
Τον είχε όλο δικό της
Ίσως σαν κάτι περισσότερο από φίλο
Ίσως να έκανα τα πράγματα διαφορετικά αν ήμουν εσύ
Ο παλμός σου αγωνίζεται τον δικό μου και ορκίζομαι ότι δεν υπάρχει άλλη
Το σώμα σου τρέμει, είναι λες κι απόψε μπορούμε να κυριεύσουμε τον κόσμο
Ο παλμός σου αγωνίζεται τον δικό μου και ορκίζομαι πως μπορούμε να κυριεύσουμε τον κόσμο
Το χέρι του στο μάγουλο της
Η γλώσσα της στο λαιμό του
Λέει "είσαι τρομερά γλυκός, νιώθω ότι επικοινωνούμε"
Ίσως είναι αγάπη. Πώς θα μπορούσε να ξέρει;
Και σάμπως του το είπε;
Τα ρούχα πάνε αργά
Σκέφτεται τι να πει
Αυτός της ψιθυρίζει στο αυτί
Εκείνη χαμογελά και κοιτάζει αλλού
Η καρδιά της φωνάζει παίρνει το χέρι του και λέει "κι εγώ"
Ο παλμός σου αγωνίζεται τον δικό μου και ορκίζομαι ότι δεν υπάρχει άλλη
Το σώμα σου τρέμει, είναι λες κι απόψε μπορούμε να κυριεύσουμε τον κόσμο
Ο παλμός σου αγωνίζεται τον δικό μου και ορκίζομαι πως μπορούμε να κυριεύσουμε τον κόσμο
Είναι αυτή η ζωή που φαντάστηκες
Είναι αυτή η ζωή, αυτή στα όνειρα σου
Είναι αυτή η ζωή που φαντάστηκες
Είναι αυτή η ζωή, αυτή στα όνειρα σου
Είναι αυτή η ζωή που φαντάστηκες
Είναι αυτή η ζωή, αυτή στα όνειρα σου
Είναι αυτή η ζωή που φαντάστηκες
Είναι αυτή η ζωή, αυτή στα όνειρα σου
Είναι αυτή η ζωή που φαντάστηκες
Είναι αυτή η ζωή, αυτή στα όνειρα σου
Ο παλμός σου αγωνίζεται τον δικό μου και ορκίζομαι ότι δεν υπάρχει άλλη
Το σώμα σου τρέμει, είναι λες κι απόψε μπορούμε να κυριεύσουμε τον κόσμο
Ο παλμός σου αγωνίζεται τον δικό μου και ορκίζομαι πως μπορούμε να κυριεύσουμε τον κόσμο