เวสต์เวอร์จิเนีย ประหนึ่งสรวงสวรรค์
เทือกเขาบลูริจด์ - แม่น้ำเชนานโดอาห์
การดําเนินชีวิต ณ ที่แห่งที่นั้น สืบทอดกันมานาน นานกว่ามวลพฤกษ์ไพร
เยาว์กว่าบรรดาขุนเขา สงบงอกงามดุจสายลมอ่อน
ถนนในชนบท นำฉันกลับบ้านเถิด สู่สถานที่ ที่ฉันเคยอาศัย
เวสต์เวอร์จิเนีย เคียงที่รักจากแม่ขุนเขา
นำฉันกลับบ้านเถิด ถนนในชนบท
ความทรงจำของฉันวนเวียนอยู่กับเธอทั้งมวล
เธอเป็นที่รักของชายชาวเหมือง1 ซึ่งแปลกหน้าต่อกระแสนํ้าสีคราม
ผิวคล้ำมอมแมมจากไอฝุ่น แต่งแต้มบนท้องนภา
ลิ้มรสชาติพร่ามัวจากเหล้ามูนชายน์2พาฉันพลันน้ำตาคลอ
ถนนในชนบท นำฉันกลับบ้านเถิด สู่สถานที่ ที่ฉันเคยอาศัย
เวสต์เวอร์จิเนีย เคียงที่รักจากแม่ขุนเขา
นำฉันกลับบ้านเถิด ถนนในชนบท
ฉันได้ยินเสียงเธอ ร้องเพรียกหาในยามรุ่งอรุณ
วิทยุย้ำเตือนใจฉัน ว่าได้จากบ้านมาไกลแสนไกล
และเมือ่ขับรถไปตามท้องถนน ฉันได้รับความรู้สึก
ว่าฉันควรจะกลับอยู่ที่บ้าน ตั้งแต่เมื่อวานนี้แล้ว
ถนนในชนบท นำฉันกลับบ้านเถิด สู่สถานที่ ที่ฉันเคยอาศัย
เวสต์เวอร์จิเนีย เคียงที่รักจากแม่ขุนเขา
นำฉันกลับบ้านเถิด ถนนในชนบท
ถนนในชนบท นำฉันกลับบ้านเถิด สู่สถานที่ ที่ฉันเคยอาศัย
เวสต์เวอร์จิเนีย เคียงที่รักจากแม่ขุนเขา
นำฉันกลับบ้านเถิด ถนนในชนบท
นำฉันกลับบ้านเถิด (ผ่อนลง) ถนนในชนบท
นำฉันกลับบ้านเถิด (ผ่อนลง) ถนนในชนบท
1. เวสต์เวอร์จิเนีย (เวอร์จิเนียตะวันตก) เป็นที่รู้จักในอุตสาหกรรมป่าไม้ และเหมืองถ่านหิน2. ชื่อของเหล้าเถื่อน moonshine