Άντε σήκω να σε πάρει λίγος αέρας.
Κουνήσου επιτέλους. Καλά, δεν αντιλέγω.
Εγώ πάντοτε σφάλλω, εσύ έχεις το δίκιο.
Δεν αλλάζει και τίποτα σε αυτό το έργο.
Πότε είμαι πετσί και κόκαλο, πότε τετράπαχη.
Μόνο να ρωτάς το γιατί {ξέρεις}.
Οπότε, γιατί ; Ποιο το νόημα ;
Τι το ρωτάς ; Τι το ρωτάς ;
Όλη την ώρα
τα ίδια και τα ίδια.
Όλη την ώρα
τα ίδια και τα ίδια.
Δεν θέλω να μεγαλώσω,
θέλω να ξεφύγω.
Πάρε με από εδώ τώρα.
Θέλω να βγω και να φωνάξω.
Πάρε με από εδώ τώρα
και πήγαινε με πάρα πολύ μακριά.
Πάλι κύκλους κάνουμε, ξανά και από την αρχή.
Αρχίζουμε το ίδιο πράγμα για να καταλήξουμε στο γνωστό τέλος.
Ζαλίζομαι για άλλη μια φορά και χάνομαι ξανά στα ζόρια.
Η κατάσταση παραμένει ίδια και δεν λέει να τελειώσει.
Κάνε τούτο, κάνε εκείνο.
Δεν μπορώ να αντέξω αυτή την καθημερινότητα.
Πότε συναναστρέφομαι και πότε αποσύρομαι από τον κόσμο.
Δεν μου λένε και τίποτα καινούργιο.
Τι γεια να πω τι αντίο.
Κανείς δεν με ρωτά ποτέ το γιατί.
Οπότε, αντίο σε όλους
και σύντομα ξανά.
Όλη την ώρα
τα ίδια και τα ίδια.
Όλη την ώρα
τα ίδια και τα ίδια.
Δεν θέλω να μεγαλώσω,
θέλω να ξεφύγω.
Πάρε με από εδώ τώρα.
Θέλω να βγω και να φωνάξω.
Πάρε με από εδώ τώρα
και πήγαινε με πάρα πολύ μακριά.
[Χ3]
Πάλι κύκλους κάνουμε, ξανά και από την αρχή.
Αρχίζουμε το ίδιο πράγμα για να καταλήξουμε στο γνωστό τέλος.
Ζαλίζομαι για άλλη μια φορά και χάνομαι ξανά στα ζόρια.
Η κατάσταση παραμένει ίδια και δεν λέει να τελειώσει.