Yalnızca bir çakıl taşı al ve onu denize fırlat,
sonra içime yayılan halkaları seyret.
Yüzüm, gözlerinin içine usulca dökülüyor,
hayatımızın sularına karışıyor.
Anılarımızdan kalıntılar çayırında yatıyor;
Kahkahaların yaralı sözleri geçmişin mezarları.
fotoğraflar gri ve yırtık, tarlalarına dağılmış
Anılarının mektupları gerçek değil.
Giy üzüntünü omuzlarında, yıpranmış bir palto gibi,
Ceplerinde kırışmış ve paramparça, umudunun paçavraları asılı.
Şafak vakti senin gece yarın, bütün renkler solmuş.
Hayatımızın sularına karışıyor,
karışıyor, karışıyor, karışıyor...
Hayatımızın sularına.