Kiedy dudnić przestaną tam-tamy, ten bliższy, ten dalszy
I młot na dwa centymetry nad kowadłem zamrze
I nagle nastanie cisza, taka cisza jak w kościele, poznam ciebie
A ty poruszasz bezdźwięcznie ustami - ja wszystko rozumiem
Masz tajemnicę
Strzeż jej, nie wydawaj
Masz tajemnicę
Utrzymaj ją, nie wypuszczaj
Kiedy umilkną pomruki i eksplozje, wszystkie jęki i krzyki
Zepsują się wszystkie mechanizmy zegarów i telefony
I nagle nastanie cisza, jaka błogość, chwila rajska
A ty o czymś szepczesz, wykonujesz gesty - ja rozumiem wszystko
Masz tajemnicę
Strzeż jej, nie wydawaj
Masz tajemnicę
Utrzymaj ją, nie wypuszczaj
Jednak dźwięki powrócą, inaczej nie mogą, przecież są pomrukami
To przecież melodie, odgłosy, westchnienia, triole, pasaże
Wszystkie zegary chodzą, odbiorniki włączone, struny grają
I serce krzyczy, tylko usta bezgłośne - ja wszystko rozumiem
Masz tajemnicę
Strzeż jej, nie wydawaj
Masz tajemnicę
Utrzymaj ją, nie wypuszczaj