Μέρες σαν κι αυτήν,
Δεν θα έρθουν ποτέ ξανά.
Μέρες σαν κι αυτήν,
Δεν θα ‘πρεπε να ξεχνιούνται ποτέ.
Γυρίζεις την πλάτη
Και την βλέπεις ξανά.
Γυρίζεις την πλάτη
Και στο κεφάλι σου βλέπεις τις παλιές εικόνες.
Ποτέ δεν νιώθεις τίποτα;
Βλέπεις το φως,
Κάπου στο τέλος.
Η στιγμή είναι τώρα
Και ξεγλιστράς όπως η άμμος μέσα από τα χέρια σου.
Κρατιέσαι όμως...
Κρατιέσαι σφιχτά πάνω της.
Μέρες σαν κι αυτήν,
Δεν θα έρθουν ποτέ ξανά.
Μέρες σαν κι αυτήν,
Δεν θα ‘πρεπε να ξεχνιούνται ποτέ.
Δεν μιλάς άλλο,
Και την βλέπεις ξανά.
Διαλυμένη και γεμάτη πληγές
Τραγουδάτε χαμηλόφωνα το τραγούδι σας.
Ακόμη δεν λες τίποτα;
Είπαν,
Ότι θα έβρεχε.
Πάνε ώρες που καθόμαστε εδώ,
Πίνουμε κρασί και κρατιόμαστε απλά ζωντανοί
Μέχρι να τελειώσει ο χρόνος μας, μέχρι να σκοτεινιάσει.
Και ό,τι μας έχει απομείνει,
Είναι ένα καινούργιο ‘άυριο’.
Ξέρεις τι σημαίνει αυτο....