Από δρόμους μακρινούς
Έτρεξα και ήρθα στην αγκαλιά σου
Με τoν πόθο μου για εσένα να καίει μέσα μου
Στάθηκα και κοίταξα τα δικά σου μονοπάτια
Η ζωή χωρίς εσένα είναι σαν θάνατος
Αν φωνάξω στους ουρανούς
Τώρα πια, αυτός που με αγαπά περισσότερο και από εμένα είναι στο πλευρό μου
Ακόμη και αν ο κόσμος όλος ήταν δικός μου, δεν θα τον ήθελα
Είσαι ο μόνος που με κάνει να γελάω
Ήταν ένας άνεμος που φυσηξε χωρίζοντας μας
Ήσουν ένας έρωτας που σιγόκαιγε μες στα μάτια μου
Μου έλειψες τόσο πολύ, χρόνο με το χρόνο, δίχως τελειωμό
Αν φωνάξω στους ουρανούς
Τώρα πια, αυτός που με αγαπά περισσότερο και από εμένα είναι στο πλευρό μου
Ακόμη και αν ο κόσμος όλος ήταν δικός μου, δεν θα τον ήθελα
Είσαι ο μόνος που με κάνει να γελάω