Μου χτύπησε τη πόρτα το πρωί ο ταχυδρόμος
Και μου έφερε ένα «αντίο» σε χαρτί
Πάγωσε το σώμα κι η καρδιά πήγε να σπάσει
«Κουράγιο φίλε» μου είπε «θα περάσει»
Έκλεισα τη πόρτα, χίλια έγινα κομμάτια
Μ' έχεις αρρωστήσει
Πως με έχεις έτσι καταντήσει
Τα σπασά, πόνεσα, κομμάτια έγινα
Μα να σε βγάλω απ' το μυαλό μου δεν κατάφερα
Έκλαψα, πάλεψα, λιώμα έγινα
Πέρασα δύσκολα αλλά,
Χωρίς εσένα τελικά είναι όλα αδιάφορα
Τα πράγματα σου όλα είναι εδώ και με κοιτάνε
Τι να τους πω, δεν ξέρω, με ρωτάνε
Αν έφυγες για πάντα η αν μια μέρα θα γυρίσεις
Έτσι απλά για να μα βασανίσεις
Πονάνε οι αναμνήσεις στου μυαλού μου τα συρτάρια
Λείπουνε τα χάδια,
Άδεια όλα τα δικά μου βράδια
Τα σπασά, πόνεσα, κομμάτια έγινα
Μα να σε βγάλω απ' το μυαλό μου δεν κατάφερα
Έκλαψα, πάλεψα, λιώμα έγινα
Πέρασα δύσκολα αλλά,
Χωρίς εσένα τελικά είναι όλα αδιάφορα (×2)