Το κορμι μου εχεις γεμισει με σημαδια
Σε περιμενα μοναχος μου τα βραδια
Να σε βλεπω μεθυσμενη να γυρνας
Να φωναζεις και τον κοσμο να ξυπνας
Σ αγαπαω δυνατα να μου φωναζεις
Και τα τζαμια απ το παραθυρο να σπαζεις
( στα σπασμενα τα γυαλια να περπατας
Και στο πατωμα να γραφεις μ αγαπας ) δις
Τα μεθυσμενα σ αγαπω σου με πονανε
Σαν τη βροχη που αφηνει παντα χαρακιες
Κρυβεις τα δακρυα να μη τα δουν οι αλλοι
Πετας τις τυψεις και κρατας τις ενοχες (δις)
Με τελειωνεις καθε μερα λιγο λιγο
Με τελειωνεις καθε ωρα με πονας
( μη με κανεις τα μεσανυχτα να φυγω
Μεθυσμενα δε μ αρεσει ν αγαπας ) δις
Ετσι σε νικησα ζωη ετσι σε νικησα
Κι αν ισως καποιον αθελα μου τον αδικησα
Γιατι ημουν ζορικο παιδι με διχως τροπους
Ζητω συγνωμη απ το θεο κι απ τους ανθρωπους