Ξέρεις ότι ακόμα δυσκολεύομαι να μιλάω για σένα
Φαίνεται πως είναι φυσιολογικό, δεν υπάρχουν κανόνες σε αυτά τα παιχνίδια
Ξέρεις, η φωνή μου κομπιάζει όταν σε συναντώ στις φωτογραφίες
Ξέρεις, η καρδιά μου χάνεται, πιστεύω πως σε σκέφτεται κάπως υπερβολικά
Έτσι είναι, έτσι είναι
Θα ήθελα να κρατούσα το χέρι σου για λίγο ακόμα
Θα ήθελα να κρατούσα το χέρι σου για λίγο ακόμα
Θα ήθελα η θλίψη μου να μην κρατούσε παρά για μια στιγμή
Και ξέρεις, ελπίζω τουλάχιστον να με ακούς
Είναι δύσκολο να σπάσεις τη σιωπή, τόσο στη λύπη όσο και στη χαρά
Είναι δύσκολο να πολεμήσεις την απουσία, γιατί αυτή η σκύλα δεν κάνει παρά του κεφαλιού της
Και κανένας δε μπορεί να καταλάβει, ο καθένας έχει τη δική του ιστορία
Μου είπαν πως έπρεπε να περιμένω ο πόνος να γίνει μηδαμινός
Έτσι είναι, έτσι είναι
Θα ήθελα να κρατούσα το χέρι σου για λίγο ακόμα
Θα ήθελα να κρατούσα το χέρι σου για λίγο ακόμα
Θα ήθελα η θλίψη μου να μην κρατούσε παρά για μια στιγμή
Και ξέρεις, ελπίζω τουλάχιστον να με ακούς
Θα ήθελα να σου πω πως ήμουν περήφανος να έχω υπάρξει έστω για μια μέρα
Λίγο φίλος σου και αδερφός σου, παρ’ όλο που η ζωή έχει τα γυρίσματά της
Έτσι είναι, έτσι είναι
Θα ήθελα να κρατούσα το χέρι σου για λίγο ακόμα
Θα ήθελα να κρατούσα το χέρι σου για λίγο ακόμα
Θα ήθελα η θλίψη μου να μην κρατούσε παρά για μια στιγμή
Και ξέρεις, ελπίζω τουλάχιστον να με περιμένεις.