هرگز دوست داشته نشدم که، خب دوست داشتنو از کجا بدونم؟
بلکم که به درد بی‌حس شدم جوندلم، سنگ و سرد شدم
هرگز لمس نشده‌م، پس تو بگو چطور در آغوش بکشم؟
حتی یکی از فرارهای شبانه، به قلبم اصابت نکرده
[۲بار]
درونم بادهای سرد
ویرانی‌های بزرگ
آتش‌ها، پرتگاه‌ها
همچون جهنمی (جاری)ست
[۲بار]
یالا، بیا و نه از روی بی‌میلی، قلبم رو نگاه کن
مثل همه تنهام نذار و نرو
منو از دست‌های تقدیرم بگیر، مبادا که دست بکشی، رهام نکن
اگر بخوبی ازم مراقبت کنی، زخم‌هام کامل خوب میشن
اونوقت من تو رو از میان عجایب هفتگانه، تاج محل (زندگیم) میخونم