Είσαι μούσα από μυθολογία
Έμπνευση έχω επί τρία
Νιώθω τη ζέστη όταν είσαι κοντά μου και ας έχει έξω κακοκαιρία
Δε με νοιάζει τι γίνεται γύρω
Θέλω να σε πάρω να φύγω
Μου στέλνει ένα μήνυμα πως θέλεις να με δεις και θα 'μαι κοντά σου σε λίγο
Μη μ' αφήνεις μόνο
Ξέρω το δρόμο καλά προς το σπίτι
Μα θέλω μαζί σου λίγο ακόμα χρόνο
Γιατί οι ανασφάλειες μου σκάσανε μύτη
Και δεν πιστεύω στην τύχη πια
Πόσα ξέρουν οι τοίχοι πια
Πόσα μπορούνε να ακούσουνε χωρίς να βγάλουν ποτέ τους μιλιά
Έχουμε πολλά κοινά
Εγώ και αυτοί
Εγώ και εσύ
Δε μας αρέσει καμία ιστορία αν δεν κρύβεται κάπου ή ανατροπή
Λάθος τροπή
Στη λάθος στροφή
Επιστροφή δεν υπάρχει καμία
Και η επιλογή που σου φαίνεται λάθος μπορεί να 'ναι κι η πιο σωστή
Ξέρεις πως θα πέθαινα για σένα
Και αν δεν το ξέρεις τώρα το μαθαίνεις
Ξέρω πως είναι να ερωτεύεσαι
Και σίγουρα πονάει πιο πολύ απ' το να πεθαίνεις
Έχεις το πρόσωπο αγγέλου
Τα μάτια της μέδουσας
Με κοίταξες πέτρωσα
Σίγουρα δε σε προσπέρασα
Έχεις το πρόσωπο αγγέλου
Φωνή της σειρήνας
Μαγεψες όλους τους ναύτες
Μαζί και εμένα κανένας εναπομείνας (x2)
Έχω όρεξη για να ρισκάρω τα πάντα απόψε
Ανακάτεψε κόψε
Δώσε μου φίλα να παίξω σ' αυτό το τραπέζι με σένα όλους τους άλλους διώξε
Ξέρω να διαβάζω την τράπουλα
Βλέπω το μέλλον σου
Δεν έχω φτάσει να δω τι θα γίνει
Μα ξέρω πως θα είμαι μέρος του
Η παραπάνω ατάκα είχε μόνο σκοπό το να χαμογελάσεις
Και νομίζω πως πέτυχε γιατί ξέρω ήδη σε κάτι τέτοια το πως θ' αντιδράσεις
Και επέστρεψα εδώ
Σου μιλώ μέσω των κομματιών
Ξέρεις είναι πιο εύκολο όταν δεν έχεις την πίεση δύο ματιών
Και κοκκινίζω πάλι
Χάος στο κεφάλι
Τραβά τη σκανδάλη
Αποτέλειωσε με
Στη χαρίζω πάλι
Άλλο ένα βράδυ πάλι
Που δεν κλείνω μάτι
Έλα κοίμησέ με
Ξέρεις πως θα πέθαινα για σένα
Και αν δεν το ξέρεις τώρα το μαθαίνεις
Ξέρω πως είναι να ερωτεύεσαι
Και σίγουρα πονάει πιο πολύ απ' το να πεθαίνεις
Έχεις το πρόσωπο αγγέλου
Τα μάτια της μέδουσας
Με κοίταξες πέτρωσα
Σίγουρα δεν σε προσπέρασα
Έχεις το πρόσωπο αγγέλου
Φωνή της σειρήνας
Μαγεψες όλους τους ναύτες
Μαζί και εμένα κανένας εναπομείνας (x2)
Ποιος να μείνει
Απόψε γεμίζει η σελήνη
Απόψε κατ' απ' τα φώτα της πόλης καρδιά και μυαλό είναι φίλοι
Ποις να μείνει
Απόψε γεμίζει η σελήνη
Και δεν ξέρω το λόγο μα θέλω τ' απόψε ως ανάμνηση πάντα να μείνει
Φέρε μου ένα ποτήρι δεν πίνω πολύ τελευταία μ' απόψε γιορτάζω
Όνειρα κάνω στον ξύπνιο μου
Λίγο πολύ με τρομάζω
Δεν ξέρω το που θα μας βγάλει όλο αυτό
Μα δε με νοιάζει
Για τ' αύριο ανυπομονώ
Δε με τρομάζει μα με συναρπάζει