Τα λάφυρα της νύχτας
έχεις κρύψει στο βλέμμα σου
σαν τον κλέφτη που ξέρει
πως το άλλο σκαλί
θα ‘ναι η φυλακή.
Ομορφιά θνητή γίνε αθάνατη.
Γίνε αθάνατη, ομορφιά θνητή.
Τρελό πουλί κι εφήμερο,
αυτάρεσκο πουλί.
Ο καθρέφτης σαν στόμα,
σαν σπηλιά και σαν θάλασσα,
με τα πρόσωπα παίζει,
με τα είδωλα ζει,
άλλη μια φυλακή.
Ομορφιά θνητή γίνε αθάνατη.
Γίνε αθάνατη, ομορφιά θνητή.
Τρελό πουλί κι εφήμερο,
αυτάρεσκο πουλί.