Τα Κομμένα Φτερά [Ta Kommena Ftera] lyrics

Μικρό παιδί στην πρώτη τάξη

Και το θυμάμαι σαν και τώρα

Μου `πε η μαμά μου «θα είσαι εντάξει

Κάποτε φτάνει αυτή η ώρα

άσε το χέρι μου και μόνη σου προχώρα

Ήρθ’ η στιγμή κάποιο σπουργίτι να πετάξει»

Το `ξερα πως ο ουρανός

Δε θα με χώραγε εμένα

Και χάθηκα μες στα παιδιά

Για να μην πάρουν μυρωδιά

Πως και τα δυο μου τα φτερά ήταν κομμένα

Κι ήρθε η καρδιά να με διδάξει

Το παραμύθι πως τελειώνει

Μου `πε μην κλαις θα είσαι εντάξει

Είναι κακό να μένεις μόνη

Ένα σπουργίτι δεν αντέχει τόσο χιόνι

Μ’ άλλα σπουργίτια μια φωλιά πρέπει να φτιάξει»

Κι ήξερα πως ο ουρανός

Δε θα με χώραγε εμένα

Κι ήταν η σκέψη μου σωστή

Πετάνε φίλοι και γνωστοί

Και τους κοιτάζω με τα δυο φτερά κομμένα