Τα διόδια [Ta dhiódhia] lyrics

Στον κόσμο που γεννήθηκα τα βρήκα όλα γραμμένα

πάνω σε βλέφαρα κλειστά σε χείλη σφραγισμένα

γυναίκα τρυγεί την ζωή με βυσσινιά πορφύρα

δεν έχει ο μόνος πέρασμα ήλιο δεν έχ' η μοίρα

Πόσες φωτιές στα πέλαγα πόσοι ξενιτεμένοι

ήταν για τα διόδια κι όχι για την Ελένη

στης λησμονιάς το μαγαζί μάτια κεριά σβησμένα

άμα δε λιώσουμε μαζί πως θες να γίνουμ' ένα;

Στον κόσμο που γεννήθηκα δε χάραξα πορεία

τσιγάρο μ' ανεμόχαρτο στρίβω στα πρακτορεία

να δω τον ήλιο ανάστροφα και τ' άστρα ζαλισμένα

να σταματήσω τη στιγμή με τα φτερά ανοιγμένα

Πόσες φωτιές στα πέλαγα πόσοι ξενιτεμένοι

ήταν για τα διόδια κι όχι για την Ελένη

στης λησμονιάς το μαγαζί μάτια κεριά σβησμένα

άμα δε λιώσουμε μαζί πως θες να γίνουμ' ένα;

πως θες να γίνουμ' ένα;