Τα χρόνια φεύγουν, δεν γυρίζουν
Τα μάτια χάνουν χρώμα, σβήνουν
Σε πέλαγο τρικυμισμένο μπαίνω
Θα χαθώ
Του φεγγαριού το χάδι πάει
Ο δρόμος άδειος, δίχως χάρη
Εσύ σαν νυχτερίδα της αυλής μου
Όλο θα τριγυρνάς
[Ρεφρέν]
Και τη ζωή
Τη θέλαμε τριπλό φιλί
Έρως, ερωμένη
Και σαν χρυσή αυγή
Για μια βαθιά πνοή
Και τη ζωή
Τη θέλαμε σαν το κρασί
Έρως, ερωμένη
Και σαν χρυσή αυγή
Μια πνοή
Τα περασμένα ξεχασμένα
Τα όνειρά μας σταυρωμένα
Σε πέλαγο τρικυμισμένο μπαίνεις
Θα χαθείς
Στο δρόμο δεν υπάρχουν χνάρια
Ούτε φωτίζουν τα φανάρια
Εγώ σαν νυχτερίδα της αυλής σου
Όλο θα τριγυρνώ
[Ρεφρέν]
Και τη ζωή
Τη θέλαμε τριπλό φιλί
Έρως, ερωμένη
Και σαν χρυσή αυγή
Για μια βαθιά πνοή
Και τη ζωή
Τη θέλαμε σαν το κρασί
Έρως, ερωμένη
Και σαν χρυσή αυγή
Μια πνοή