Τίποτα δεν θέλω να πω το μυαλό μου έχει απόψε ρεπό
Η ψυχή έχει πιάσει δουλειά και με παίρνει αγκαλιά
Θέλω να μεθύσω να πιω το τι νιώθω απλά να πω
Και δεν πρόκειται ποτέ να δώσω λογαριασμό...
Εμένα με κατηγορούν πώς έχω τσιγγάνα καρδιά
Γιατί δεν χωράει πουθενά
Και μπορεί και αγαπάει παντού...
Έχω προσπεράσει πολλά συνεχίζω και είμαι καλά
Και έχω μάθει να μη παίρνω ποτέ τη ζωή στα σοβαρά
Ψάχνω πάντα τα αληθινά δεν μπορώ τα φιλιά τα κενά
Και ότι ψεύτικο και άδειο πολύ με πονά...
Αν με ρωτήσεις να σου πω τι αγαπάω πιο πολύ
Εγώ τις πόλεις αγαπώ τα πεζοδρόμια
Να το θυμάσαι όπου πας ούτε στιγμή μη το ξεχνάς
Πώς η αγάπη στη ζωή δεν έχει όρια...