O herkesden kaçıyor, sırrını göklere açıyor
Hem çok acı çekmiş, açık yaralar acıtıyor
Hoş bir gün görmeden, uçmaya bin neden
Yerde, yer saklayamaz onu, gökde ise gökdelen
Onu duyan, duyar, var son sözü ümit, son ölür
Onun saçları son bahardır,
Ömrü ızdırap, dört duvardır,
O terk-i dünyadır, anlamam halinden.
O güneş gibi yakardı,
Baharda yağmurdur, yazda kardır
Kim bilir neler geçiyor aklından..
Onun sözleri ittihamdır,
Onun gözleri intihardır,
Belki o zaman acılar çıkar canından..
Ona yabancıdır yakınlar, yakınlar bakar uzakdan,
Süzülür yere damla damla yaş akar yanakdan.
O bensiz kaldığında o bensiz yarım can,
Yükselten sadece bir makam- buse dudakdan.
Onu eşiten, eşitir, var son sözü umut, son ölür