Σάββατο έχει πάει πέντε το πρωί
Κάποιος μου χτυπάει μέσα στη βροχή
Κι ύστερα σιωπή
’στερα σιωπή…
Μια γνωστή φωνή μου ζητάει να βγω
Λέω δεν μπορεί, λάθος κάνω εγώ
Κι άνοιξα να δω
Άνοιξα να δω…
Στέκεσαι στην πόρτα, με σκυφτό κεφάλι
Και μου λες πως θέλεις να το δούμε πάλι
Τώρα τι να το κάνω
Πέντε λεπτά σχεδόν πριν πεθάνω
Συγκινήθηκες
Κι απαιτείς και από πάνω
Τώρα τι να το κάνω
Πέντε λεπτά σχεδόν πριν πεθάνω
Με θυμήθηκες
Τώρα τι να το κάνω…
Με θυμήθηκες
Τώρα τι να το κάνω…
Σάββατο έχει πάει, πέντε το πρωί
Κάποιος μου χτυπάει, λες κι έχει χαθεί
Ή έχει τρελαθεί…
Ή έχει τρελαθεί…
Βλέπω μια σκιά, προαίσθημα κακό
Μα τι να χάσω πια, δεν ανησυχώ
Κι όμως τι να δω…
Κι όμως τι να δω…
Στέκεσαι στην πόρτα, με σκυφτό κεφάλι
Και μου λες πως θέλεις να το δούμε πάλι
Τώρα τι να το κάνω
Πέντε λεπτά σχεδόν πριν πεθάνω
Συγκινήθηκες
Κι απαιτείς και από πάνω
Τώρα τι να το κάνω
Πέντε λεπτά σχεδόν πριν πεθάνω
Με θυμήθηκες
Τώρα τι να το κάνω…
Με θυμήθηκες
Τώρα τι να το κάνω…
Τώρα τι να το κάνω
Πέντε λεπτά σχεδόν πριν πεθάνω
Συγκινήθηκες
Κι απαιτείς και από πάνω
Τώρα τι να το κάνω
Πέντε λεπτά σχεδόν πριν πεθάνω
Με θυμήθηκες
Τώρα τι να το κάνω…
Με θυμήθηκες
Τώρα τι να το κάνω…