Nie spodziewałem się, że cię spotkam,
na wprost siebie, nie skupiając na tobie myśli.
Wybacz, nie chciałem ujrzeć cię tutaj,
lecz jeśli mi pozwolisz, chcę ci powiedzieć,
że odkąd odeszłaś,
ciężko mi było stanąć na nogi,
jednak urosłem w siłę, teraz mam się dobrze,
tak dobrze, że miło mi było cię znów zobaczyć.
I właśnie teraz pojąłem, że nic nie trwa wiecznie,
że miłość nie zabija, skoro dodaje ci siły,
po pierwsze byłem po to, aby cię kochać,
i że droga biegnie dalej, nawet jeśli nas już nie ma.
I ty, ty powiedziałaś mi, że nie dam rady,
że bez twych pocałunków sobie nie poradzę.
Spisałem naszą historię na skrawku papieru
i bezpowrotnie pozwoliłem odfrunąć jej na wietrze.
I ty, ty byłaś dla mnie wszystkim, byłaś wszystkim,
pewnego dnia obudziłem się, a ciebie już tu nie było,
jednak czas przeminął, a ja spostrzegłem,
że chociaż cię nie ma, znów rozpromieniało słońce.
O tak, nie będę temu zaprzeczał,
gdy odeszłaś, faktycznie codziennie skupiałem na tobie myśli,
łóżko bez ciebie było zbyt wielkie, bez ciebie nie pragnąłem niczego.
Nie układałem planów, bowiem nie było cię tutaj,
jednak czas przeminął (Czas).
Myślę, że to było właściwe posunięcie (-nięcie),
nigdy nie wyobrażałem sobie,
że będę myślał o byciu z tobą,
lecz teraz mam się dobrze i żyję swym własnym życiem.
I teraz kiedy nie brakuje mi już twych pocałunków,
chcę, aby i tobie się powiodło, zatrzymam cię w mej pamięci.
Życzę ci wszystkiego, co najlepsze,
gdybym jutro miał cię już więcej nie zobaczyć...
I ty, ty powiedziałaś mi, że nie dam rady,
że bez twych pocałunków sobie nie poradzę.
Spisałem naszą historię na skrawku papieru
i bezpowrotnie pozwoliłem odfrunąć jej na wietrze.
I ty, ty byłaś dla mnie wszystkim, byłaś wszystkim,
pewnego dnia obudziłem się, a ciebie już tu nie było,
jednak czas przeminął, a ja spostrzegłem,
że chociaż cię nie ma, znów rozpromieniało słońce.