Δεν ξέρω αυτό που υποτίθεται πρέπει να πω
τώρα που ξαφνικά αισθάνεσαι τόσο μακριά
και δεν είσαι προετοιμασμένος να μιλήσεις
κι αν φοβάσαι τώρα ν’ ακούσεις
τότε δεν θα το κάνω αυτό πια
Ω δεν ξέρω προς τα που να γυρίσω
Φαίνεται ότι όσο πιο πολύ αγαπάμε
τόσο πιο πολύ πρέπει να μάθουμε
κι εγώ συνεχίζω το διάστημα ν’ ατενίζω
λες και με κάποιο τρόπο έχει την απάντηση
Ετσι μην αφήσεις την μουσική να τελειώσει
Ω αγάπη μου
[Ρεφρεν:]
Η συμφωνία
εσίγασε τριγύρω μας τώρα
Πόσο επιθυμώ να με κρατούσες
και ποτέ να μου ‘χες πει
πως είναι καλύτερα να φύγεις
Κοίτα τον ήλιο
αρχίζουμε να χάνουμε όλο το φως
εκεί που κάποτε έκαιγε τόσο δυνατά
Πές μου υα μπορούσε
να το πετάμε πέρα
Καλά δεν ξέρεις τι έχει μέχρι να φύγει
μα και πάλι τίποτα δεν πονά όπως η προσκόλληση
Είμαι φοβισμένη και ανέτοιμη
κι αισθάνομαι σα να πέφτω
Έτσι μπορείς να μου πεις
που πήγαμε στραβά;
(Ρεφρεν)
Αν όλο είναι σπασμένο
τότε κάλλιο να το εγκαταλείψουμε
και να θυμόμαστε πως κάποτε είχαμε
κάτι όμορφο
(Ρεφρεν)