Τα τραγούδια σου μου θυμίζουν το κολύμπι
Που ξέχασα όταν άρχισα να βυθίζομαι
Μεθυσμένη, πέρα μακριά απο την ακτή
Και πιο βαθιά στο ποτό
Έκατσα στον πάτο της θάλασσας
Μια αυστηρή και πεισμάτα πέτρα
Γιατί τα τραγούδια σου μου θυμίζουν το κολύμπι
Αλλά με κάποιο τρόπο το ξέχασα
Βυθιζόμουν , τώρα έχω βουλιάξει
Και έπινα, τώρα είμαι μεθυσμένη
Βυθιζόμουν , τώρα έχω βουλιάξει
Και έπινα, τώρα είμαι μεθυσμένη
Προσπάθησα να θυμηθώ το ρεφρέν
Δε μπορώ να θυμιθώ τον στίχο
Γιατί εκέινο το τραγούδι που με έκανε να κολυμπήσω
Είναι το σωσίβιο που έχει σκάσει
Σαπίζοντας όπως ένα ναυάγιο στον πάτο του ωκεανού
Βυθίζομαι όπως μια σειρήνα που δε μπορεί να κολυμπήσει πια
Τα τραγούδια σου μου θυμίζουν το κολύμπι
Αλλά δε μπορώ να κολυμπήσω πια
Και τότε ξαφνικά άκουσα μια νότα
Ξεκινούσε στο στήθος και τελείωνε στον λαιμό μου
Τότε συνειδητοποίησα ότι κολυμπούσα
Και τότε συνειδητοποίησα ότι κολυμπούσα
Και τότε συνειδητοποίησα ότι κολυμπούσα
Και τότε συνειδητοποίησα ότι κολυμπούσα
Με τραβάς απο το νερό, παγωμένη και μελανιασμένη
Ανοίγω τα μάτια και βλέπω ότι είσαι εσύ
Έτσι λοιπόν βουτάω πίσω στον ωκεανό
Παίρνω μια βαθιά ανάσα, μαζεύω το νερό στο στήθος μου
Σταυρώνω τα δάχτυλά μου και εύχομαι για το καλύτερο
Ω, παίρνω μια βαθιά ανάσα, μαζεύω το νερό στο στήθος μου
Σταυρώνω τα δάχτυλά μου και εύχομαι για το καλύτερο
Και τότε ξαφνικά άκουσα μια νότα
Ξεκινούσε στο στήθος και τελείωνε στον λαιμό μου
Και τότε συνειδητοποίησα ότι κολυμπούσα
Και τότε συνειδητοποίησα ότι κολυμπούσα
Και τότε συνειδητοποίησα ότι κολυμπούσα
Και τότε συνειδητοποίησα ότι κολυμπούσα