Ես ընդհամենը մարդ եմ
Ուզում եմ, ունենալ աշխարհը ձեռքերումս
Ես ատում եմ ծովափը
Բայց կանգնում եմ ոտքիս մատները կալիֆորնյան ավազի մեջ խրած
Օգտագործիր, սվիտերիս ձեռքերը
Արի գտնենք արկածներ
Գլուխս ամպերում է, բայց ես ամուր կանգնած եմ գետնին
Դիպչիր վզիս, իսկ ես կդիպչեմ քոնին
Դու, քո այդ փոքրիկ, բարձրագոտի շորտերով
Նա գիտի, թե ինչի մասին եմ մտածում
Եվ, ամենը ինչի մասին մտածում եմ դա՝
Մի սեր է, երկու բերաններ
Մի սեր, մի տուն
Առանց վերնաշապիկների, առանց բլուզների
Միայն մենք ենք, հասկացիր
Առանձնապես, ոչինչ չեմ ուզում քեզ պատմել, ոչ
Որովհետև այստեղ այնքան ցուրտ է
Քեզ համար
Եվ հիմա
Թող որ պահեմ
Քո երկու ձեռքերն էլ, սվիտերիս անցքերում
Եվ գուցե այնպես անեմ, որ շունչդ կտրվի
Ես դեմ չեմ, եթե ասելու բան չունենաս
Երբեմն լռությունը տեղափոխում է մեր մտքերը
այնքան հեռու
Եվ զգում ենք փշաքաղություն
այն պահին, երբ իմ ձախ ձեռքը հանդիպում է քո գոտկատեղին
Իսկ հետո, ես նայում եմ քո դեմքին
Եվ մատս դիպչում է լեզվիդ
Որովհոտև, դու սիրում ես դրա համը
Այս սիրող սրտերը
Բաբախում են միաժամանակ
Մեր ներսը այնքան ջերմ է
Իսկ դրսում, ուր որ է կպայթի հորդառատ անձրևը
Իջնում ենք ներքև
Մի սեր է, երկու բերաններ
Մի սեր, մի տուն
Առանց վերնաշապիկների, առանց բլուզների
Միայն մենք ենք, հասկացիր
Առանձնապես, ոչինչ չեմ ուզում քեզ պատմել, ոչ
Ոչ, ոչ
Որովհետև, այնքան ցուրտ է
քեզ համար, այստեղ
Եվ հիմա
Թող, որ պահեմ
Երկու ձեռքերդ էլ, սվիտերիս անցքերում
Այնքան ցուրտ է
քեզ համար, այստեղ
Եվ հիմա
Թող, որ պահեմ
Երկու ձեռքերդ էլ, սվիտերիս անցքերում
Այնքան ցուրտ է
քեզ համար, այստեղ
Եվ հիմա
Թող, որ պահեմ
Երկու ձեռքերդ էլ, սվիտերիս անցքերում
Այնքան ցուրտ է
քեզ համար, այստեղ
Եվ հիմա
Թող, որ պահեմ
Երկու ձեռքերդ էլ, սվիտերիս անցքերում