όλοι αυτοί οι πανέμορφοι άνθρωποι.
Θέλω να τους έχω όλους.
όλα αυτά τα πορσελάνινα μοντέλα,
μακάρι να μπορούσα να τα κάνω όλα να πέσουν.
Γίνε η καρδιά μου, ένα πηγάδι από αγάπη
που ρέει ελεύθερο τόσο ψηλά πάνω.
Mια χειμερινή παραμονή, μια φορά και ένα παραμύθι
ένα ασχημόπαπο χαμένο σε μια στροφή
από κάλαντα του σπουργιτιού,
ονειρευόταν τα αστέρια.
Γίνε η καρδιά μου, ένα πηγάδι από αγάπη
που ρέει ελεύθερο τόσο ψηλά πάνω.
Στον κόσμο μου,
η αγάπη είναι για τους ποιητές.
Ποτέ η γνωστή σκηνή του μπαλκονιού
απλώς η σχεδόν πεθαμένη πίστη σε μια πύλη του παραδείσου.
Κρυστάλλινη λίμνη περιμένει τον εγκαταλελειμένο
απόψε ακόμα μία αυγή γιατί ο μοναχικός γεννιέται.