שנעל לױף די רעדער
װילד קלאַפּן מאַשינען
אין שאָפּ איז שמוציק און הײס
דער קאָפּ װערט פֿאַרטומלט
אין אױגן װערט פֿינסטער
פֿינסטער פֿון טרערן און שװײס
איך פֿיל שױן בײַ זיך
קײַן גאַנצן אבֿר
צעבראָכן, צעדריקט איז מײַן ברוסט
איך קען שױן פֿאַר װײטאָק
מײַן רוקן ניט בױגן
באַנאַכט לאָזט ניט שלאָפּן דער הוסט
לױפֿט אום דער מײַסטער
אַ חיה, אַ װילדע
ער טרײַבט צו דער שחיטה די שאָף
אָ, װי לאַנג װעט איר װאַרטן
װי לאַנג װעט איר דולדן
אַרבעטער, ברידער, װאַכט אױף!