Jotungubben eg fann
Er no attende komen
Der få ting eg teiande fekk
Med mange ord
Eg mykje til gagn
Vann meg i Suttungs salar
Gunnlòd meg gav på gullstolen
Drykk av den dyre mjød
Vesal løn let eg ho få
Ho gav meg trygt si tru,
Ho gav meg heile sin hug
Rata-Tonni rudde meg veg
Gardt grjot ho gnog
Over og under var jotunvegar,
Då gjekk det på livet laust
Det vene eg vann, eg vel hev n¢ti
Lite den vise vantar
Med di Odrere no opp er komen
Midt i Midgards fjeim
Uvisst å vita om eg endå var
Komen or Jotungarden ut, om ikkje
Gunnlòd, det gode kvendet, hadde
Vorti min sële ven
Andre dagen av gjekk rimtussa
Til å spørje råd av råd av Hår
I Håvahalli; etter Bolverk dei spurde,
Om han var berga hjå gudom,
Eller Suttung hadde slegi han ned
Ein eid då svor
Odin på ringen,
Kven kan hans trygdemål tru?
Suttung han sveik for (skalde) drykken,
Og Gunnlòd sårt han grøtte