Summertime Record [Greek translation]

Ο ήλιος είναι καλός τις τελευταίες μέρες

κάθομαι μόνο και μόνο για να παρακολουθώ όλα τα σύννεφα

μια πολύ χαλαρή, θολή ώρα για τον γαλάζιο ουρανό

αυτός ο αέρας που αναστενάζει μου κλείνει τα μάτια

Μια ανάμνηση που απλά δεν θα έρθει

γίνεται όλο και πιο δύσκολο κάθε μέρα

γιατί τα χρόνια και τα λεπτά όλα περνάνε

και έτσι απλά είμαστε ηλικιωμένοι και έχουμε μεγαλώσει

ααα

Τα σχέδια του ενήλικου κόσμου που έχουμε να καταλάβουμε

οι περίπατοι τα μεσάνυχτα, αστεία σήματα που χρησιμοποιούμε για να μιλήσουμε

''ας παλέψουμε αυτήν την μέρα, είναι πόλεμος'' θα λέγαμε

σήκωσε το μοναχικό χέρι σου και σήκω πάλι

Δεν έβγαζε κανένα νόημα, μα συμφώνησα με αυτό

οι μοναχικές καρδιές είναι απλά πολύ αδύναμες για να αντισταθούνε

χαμένη όπως ήμουν και ποτέ δεν βρέθηκα

δεν θα μπορούσα να το ξανακάνω

Χωριζόμαστε μέσα από κύματα σε αυτό τον ψηλό λιβάδι από γρασίδι

αγριοκοιτάζουμε μια τρύπα μέσα στον θαμπό ήλιο

φωνάζεις σε μένα γυρνόντας στο πλευρό σου

΄΄Δεν θες να είσαι μόνη; Τότε έλα και μην είσαι!''

Ακόμα κι τα πράγματα που ένιωθα από πριν

γεννημένη στον θόρυβο που είχε χτυπήσει την πόρτα μου

που είχε διπλωθεί στο μυαλό μου και αργά πέταγε πέρα από το οπτικό μου πεδίο

''ήταν όλα ένα όνειρο στην ομίχλη;''

Ένα μυστικό μέρος για μένα και σένα

όπου κάθε μέρα ήταν διασκεδαστική και καινούρια

μια απλή στιγμή έπαιζε στο μυαλό μας

ένας αεροχείμαρρος πετάει στον ουρανό

θα ξαναπούμε αυτή την ιστορία

''είναι τόσο λαμπερό'' κοιτάμε με διάπλατα ανοιχτά τα μάτια

πώς έμοιαζε τότε το πρόσωπό σου;

δεν ξερώ γιατί, μα δεν μπορώ να το δω καθόλου

Μια καλοδεχούμενη πονεμένη πραγματικότητα

έτρξε και σύντομα με έιχε προσπεράσει

οι εκλεκτές μας μέρες βηματίζουν με αργό ρυθμό

μα μπορούν ανά πάσα στιγμή να πέσουν

Έπαιζα επιπλέον ώρα τις τελευταίες μέρες

οι ενήλικοι τρομαγμένοι και ύστερα στρέφοντας αλλού το βλέμμα τους

νομίζω ότι κάπου κατά μήκος του δρόμου

συνειδητοποιήσαμε πολλά...

Νιώθοντας τον κόσμο να σρτιφογυρίζει

βλέποντας έναν ήλιο που πεθαίνει να καίγεται

λάμποντας θαμπά όπως οι ακτίνες χαρίζουν

''Μην ξεχάσεις ποτέ, μα είναι ώρα να συνεχίζεις''

πατώντας με δύναμη τα πόδια μας τρέχουμε για να συναντήοσυμε μελλοντικές μέρες

ονειρευόμαστε τα αύριο που φτιάξαμε

δεν υπάρχει επιστροφή, προχωράμε σε εκείνον τον κόσμο μπροστά

''Άλλαξε το, ξέροντας πως δεν είσαι μόνος''

''Μα να ξέρεις βαθιά μέσα σου πως τώρα τελείωσε''

''ο μυστικός μας τόπος, η τελική μας σελίδα''

χαμένοι όσο ήμασταν, αυτό που βρήκαμε...

θα ξαναπούμε αυτήν την ιστορία

τα μοναχικά παιδιά θα πάρουν θέση

θα αποφασίσουν και θα κάνουν ένα σχέδιο

μέρα μετά τη μέρα θα γυρίσουν σελίδα

''θα ξανασυναντηθούμε μια μέρα''

''Αναζωογωνητικό, δεν είναι;'' λέμε

ένας καλοκαιριάτικος ουρανός τόσο καθαρός

ας αναπνεύσουμε τον αέρα, ας προσπαθήσουμε να μην κλάψουμε

είναι ώρα να πούμε τα αντίο μας

ένα μυστικό μέρος για μένα και σένα

γελάσαμε για να ξεχάσουμε τις καλοκαιρινές μας μελαγχολίες

''θυμίσου κάθε σελίδα κάπου''

''και μπορεί να ξανασυναντηθούμε'' οπότε θα το ξαναπώ

μέρα μετά τη μέρα