Fuglinn minn úr fjarska ber
fögnuð vorsins handa mér.
Yfir höfin ægibreið,
ævinlega – flýgur rétta leið.
Tyllir sér á græna grein,
gott að hvíla lúin bein.
Ómar söngur hjartahlýr.
Hlusta ég á – lífsins ævintýr.
Fús ég þakka fuglinn minn
fyrir gleðiboðskapinn;
þessa ljúfu tæru tóna, tóna
Þegar haustar aftur að,
af einlægni ég bið um það,
að mega syngja sönginn þinn,
sumargestur, – litli fuglinn minn.
Fús ég þakka fuglinn minn
fyrir gleðiboðskapinn;
þessa ljúfu tæru tóna, tóna.
Þú átt athvarf innst í sál,
ó, að ég kynni fuglamál,
skyldi ég lag á lúftgítarinn prjóna.