W ciemności przechodzi cię dreszcz
W parku pada, lecz tymczasem
Na południe od rzeki zatrzymujesz się i wstrzymujesz wszystko
Zespół dmie południową muzykę w metrum 4/4
Czujesz się dobrze, kiedy słyszysz, jak ta muzyka dzwoni
Cóż, teraz wkraczasz do środka, ale nie widzisz zbyt wielu twarzy
Wchodzących z deszczu by posłuchać, jak pada jazz
W innym miejscu [odbywa się] konkurs [na który miałeś pojechać]
Ach, ale [te rogi tak] dmą ten dźwięk
Daleko niżej na południu, daleko niżej na południu miasta Londyn
Spróbuj [posłuchać] gitarowego Jerzego [bo może ci się spodoba], zna wszystkie akordy
[Ale] pamiętaj, że [obchodzi] go tylko rytm, nie chce sprawiać, by [gitara] płakała lub śpiewała
Tak, może sobie pozwolić tylko na starą gitarę
Kiedy staje pod światłami, by zagrać to, co go cieszy
Henrykowi nie przeszkadza, że nie pojawia się na imprezach [masowych]
Za dnia ma pracę, nieźle sobie radzi
Może grać często [w barach] honky tonk
Oszczędzając [swe siły] na piątkową noc
[Kiedy gra] z Sułtanami, Sułtanami Swingu
Tłum młodych chłopaków próżnuje w kącie
[Są] pijani i ubrani w swe najlepsze brązowe szerokie spodnie i [buty o] podeszwach z koturnami
Mają gdzieś wszelkie zespoły grające na trąbkach
[Bo] to nie to, co nazywają rock and rollem
Wtedy Sułtanowie, tak, Sułtanowie grają [muzykę] kreolską
Kreolską
Wtedy [ten] facet podchodzi do samego mikrofonu
I wreszcie mówi, kiedy akurat dzwonek miał zacząć dzwonić
„Dobranoc, teraz czas iść do domu”
Po czym szybko dodaje jedną rzecz
„Jesteśmy Sułtanami, jesteśmy Sułtanami Swinga”