Μέρες σαν κι αυτές, δεν ξέρω τι να κάνω με τον εαυτό μου
όλη μέρα, και όλη νύχτα
περιπλανιέμαι στους διαδρόμους κατά μήκος των τοίχων και από μέσα μου
λέω στον εαυτό μου ότι χρειάζομαι καύσιμα για να πετάξω
Και συμβαίνουν πάρα πολλά
μα είναι ήρεμα κάτω απ΄τα κύματα
στο μπλε της λήθης μου
κάτω απ' τα κύματα
στο μπλε της λήθης μου
Γι' αυτό με αποκαλούν σκυθρωπή κοπέλα, σκυθρωπή κοπέλα;
δεν ξέρουν ότι παλιά ταξίδευα στην βαθειά και ήρεμη θάλασσα
μα εκείνος με ξέβρασε στην στεριά και πήρε το μαργαριτάρι μου
και με άφησε ένα άδειο κοχύλι
Και συμβαίνουν πάρα πολλά
μα είναι ήρεμα κάτω απ΄τα κύματα
στο μπλε της λήθης μου
κάτω απ' τα κύματα
στο μπλε της λήθης μου
κάτω απ' τα κύματα
στο μπλε της λήθης μου
είναι ήρεμα κάτω απ΄τα κύματα
στο μπλε της λήθης μου