Ας πάμε μια βόλτα με το αμάξι
Κι ας δούμε την πόλη απόψε
Δεν υπάρχει τίποτα να κάνουμε
Μα δε με νοιάζει όταν βρίσκομαι μαζί σου
Αυτή η πόλη είναι τόσο παράξενη
Την κατασκεύασαν έτσι ώστε να αλλάζει
Κι ενώ εμείς κοιμόμαστε
Όλοι οι δρόμοι αναδιοργανώνονται
Και οι παλιοί μου φίλοι
Ήμασταν τόσο διαφορετικοί τότε
Πριν ξεκινήσει ο πόλεμός σου ενάντια στα προάστια
Πριν ξεκινήσει
Και τώρα η μουσική μας χωρίζει σε φυλές
Μάκρυνες τα μαλλιά σου, έτσι κι εγώ μάκρυνα
Τα δικά μου
Είπες ότι το παρελθόν δε θα ησυχάσει
Μέχρι να πηδήξουμε πέρα από το φράχτη και να το
Αφήσουμε πίσω μας
Και οι παλιοί μου φίλοι
Θυμάμαι τότε που
Έκοψες τα μαλλιά σου
Δε σε είδαμε ποτέ ξανά
Τώρα οι πόλεις όπου ζούμε
Θα μπορούσαν να είναι αστέρια μακρινά
Κι εγώ σε αναζητώ
Σε κάθε αυτοκίνητο που περνά
Οι νύχτες είναι ζεστές
Ναι, οι νύχτες είναι ζεστές
Ζω εδώ και καιρό στη σκιά του τραγουδιού σου
Ζω στη σκιά του τραγουδιού σου
Στα προάστια εγώ, εγώ έμαθα να οδηγώ
Ο κόσμος μου έλεγε ότι δε θα τη βγάζαμε καθαρή
Πάρε λοιπόν τα κλειδιά της μητέρας σου,
Απόψε την κάνουμε
Ξεκίνησες έναν πόλεμο
Που δεν μπορείς να κερδίσεις
Δεν παύουν να διαγράφουν όλους τους δρόμους
Στους οποίους μεγαλώσαμε
Τώρα η μουσική μας χωρίζει σε φυλές
Διάλεξε με ποιο μέρος είσαι, θα διαλέξω με ποιο είμαι εγώ
Και κανείς από τους παλιούς μου φίλους
Δε με ξέρει τώρα
Ωχ
Όλοι μου οι παλιοί φίλοι
Με διαπερνούν με το βλέμμα τους τώρα
Ωχ
Κανείς από τους παλιούς μου φίλους
Δε με ξέρει τώρα
Κανείς από τους παλιούς μου φίλους
Δε με ξέρει τώρα
Δε με ξέρει τώρα
Κανείς από τους παλιούς μου φίλους
Στάσου