Subterranean Homesick Alien [Thai translation]

รุ่งอรุณลมหายใจ ฉันยังคงลืมต่อไป

กลิ่นไออุ่นใน ฤดูร้อน

ตัวฉันอยู่ใน เมืองที่ไม่อาจได้กลิ่น

หินปูทางปลิ้น บิ่นบังการย่ำเดิน

เบื้องบนฟ้า ต่างดาวโฉบนภา

ถ่ายหนังมา เอากลับให้คนที่บ้านดู

พวกสิ่งมีชีวิตประหลาด ที่เอาแต่ขังจิตวิญญาณ

กลวงเปล่าตายด้าน และอยู่อย่างปิดบังตัว

พวกเขาช่าง เครียด,ตึง

ฉันหวังว่าพวกนั้น จะได้โฉบมาตามถนน

กลางดึกขณะฉันกำลังขับรถยนต์

พาฉันขึ้นไป ในยานอันสวยงาม

เผยโลกแก่ฉันตาม อย่างที่ฉันอยากให้เป็น

จะได้บอกแก่เพื่อนฉัน แต่จะเชื่อเรื่องนั้นคงไม่มี

คิดว่าสุดท้ายแล้วนี่ ฉันบ้าไปแล้วซี

จะได้เผยดวงดารา และความหมายแห่งชีวิต

พวกนั้นคงจะเมินใส่ แต่ฉันน่ะไม่เป็นไร

ฉันนี่ช่าง เครียด,ตึง