Δεν ξέρω αν είναι καλό
Αυτό που νιώθω
Φοβάμαι μη σε τρομάξω λέγοντάς το
Μη καταστρέφω αυτό που έχουμε
Και φταίει ότι τα χείλη σου
δεν τα καταλαβαίνω
Πώς θα ήθελα η καρδιά σου
να ερχόταν με υπότιτλους
Αν βλεπόμαστε μόνο τα βράδια,
για το πρωί δεν μπορεί να υπάρξει καμία κατηγορία (μομφή)
Οι κανόνες ήταν πάντα ξεκάθαροι
Εδώ κανείς δεν θέλει δράμα
Ο καθένας κοιμάται στο κρεβάτι του
Ξαφνικά δεν λειτουργεί
Ξαφνικά μου γίνεσαι έμμονη ιδέα
Τώρα αυτό που κάνεις είναι παλιομοδίτικο
Δεν θέλω μία ώρα, τις θέλω όλες
Το να σε βλέπω με άλλο άτομο
με χτυπάει σαν ένα πιστόλι
και πονάει, πονάει, πονάει
πόσο πονάει
Δεν ξέρω αν είναι καλό
Αυτό που νιώθω
Φοβάμαι μη σε τρομάξω λέγοντάς το
Μη καταστρέφω αυτό που έχουμε
Και φταίει ότι τα χείλη σου
δεν τα καταλαβαίνω
Πώς θα ήθελα η καρδιά σου
να ερχόταν με υπότιτλους
Με έχουν προειδοποιήσει για σένα
ότι δεν είσαι καλός για μένα
Αλλά αυτό το λάθος το διέπραξα ήδη
Μου αρέσεις περισσότερο από ό,τι θέλω να παραδεχτώ
Και εγώ που δεν ήθελα να μπλεχτώ
Έχω κάνει ήδη μια ταινία (ολόκληρη)
και πονάει, πονάει, πονάει
πόσο πονάει
Δεν ξέρω αν είναι καλό
Αυτό που νιώθω
Φοβάμαι μη σε τρομάξω λέγοντάς το
Μη καταστρέφω αυτό που έχουμε
Και φταίει ότι τα χείλη σου
δεν τα καταλαβαίνω
Πώς θα ήθελα η καρδιά σου
να ερχόταν με υπότιτλους
Ξαφνικά δεν λειτουργεί
Ξαφνικά μου γίνεσαι έμμονη ιδέα
Τώρα αυτό που κάνεις είναι παλιομοδίτικο
Δεν θέλω μία ώρα, τις θέλω όλες
Το να σε βλέπω με άλλο άτομο
με χτυπάει σαν ένα πιστόλι
και πονάει, πονάει, πονάει
πόσο πονάει
Πονάει...
Δεν ξέρω αν είναι καλό (δεν ξέρω αν είναι καλό)
Αυτό που νιώθω (αυτό που νιώθω, μωρό μου)
Φοβάμαι μη σε τρομάξω λέγοντάς το
Μη καταστρέφω αυτό που έχουμε
Και φταίει ότι τα χείλη σου (και φταίει ότι τα χείλη σου)
δεν τα καταλαβαίνω (δεν-δεν τα καταλαβαίνω)
Πώς θα ήθελα η καρδιά σου
να ερχόταν με υπότιτλους
Το να σε βλέπω με άλλο άτομο
με χτυπάει σαν ένα πιστόλι
και πονάει, πονάει, πονάει
πόσο πονάει
Πονάει...