Sublime et silence [Polish translation]

Wyniosła i milcząca

tańczysz wokół mnie,

a ja zapominam,

że to o tobie myślę,

o twych płonących ustach,

gdy się uśmiechasz.

Pustka mogłaby wystarczyć,

pustka mogłaby wystarczyć.

Wyniosła i milcząca,

wokół ciebie wszystko drży

i wszystko się kończy.

To o mnie myślisz,

o naszych szalonych nocach,

w które wciska się Paryż.

Pustka mogłaby wystarczyć,

pustka mogłaby wystarczyć.

Lecz wiem, że pozostajesz

w kwiatach, które ci zostawiam

po nocy.

Przemoc i obietnice

to wszystko, czego nienawidzisz,

tak jak śmierci.

Pustka mogłaby wystarczyć,

pustka mogłaby wystarczyć.

Myślę czule o twej nieobecności,

górach i wędrówkach,

a potem znudzeniu.

Rzeka cię przypomina

przynajmniej pozornie.

A jednak uciekasz.

Pustka mogłaby wystarczyć,

pustka mogłaby wystarczyć.

Lecz wiem, że pozostajesz

w kwiatach, które ci zostawiam

po nocy.

Przemoc i obietnica

to wszystko, czego nienawidzisz,

tak jak śmierci.

Pustka mogłaby wystarczyć,

pustka mogłaby wystarczyć.