[Verse 1]
ในเวลาเที่ยงคืนคุณขับรถมารับฉันโดยที่ไม่ได้เปิดไฟหน้าเป็นระยะทางที่ยาวไกล
ซึ่งอาจจะจบลงในเปลวไฟที่ลุกไหม้หรือสรวงสวรรค์
ที่ค่อย ๆ เลือนหายไปจากสายตา
เป็นระยะเวลาหนึ่งแล้วหลังจากที่ได้ติดต่อคุณครั้งสุดท้าย(ได้รับการติดต่อจากคุณ)
ฉันควรจะบอกคุณให้เดินจากไป เพราะฉัน
รู้ดีว่าความสัมพันธ์ของเราจะไปทิศทางไหน แต่ฉัน
ก็ยังคงเฝ้าดูเวลาที่เรามีความขัดแย้งโต้เถียงกันมักจะวนกลับมาเป็นเดิมในแต่ละครั้ง
[Chorus]
คุณมีดวงตาที่ชวนฝันเหมือนกับเจมส์ ดีน
และฉันก็มีริมฝีปากสีแดงแบบที่คุณชอบ
และเมื่อเราถึงจุดที่ต้องแยกกันไป พวกเราก็กลับมาหากันได้ในทุกครั้ง
เพราะพวกเรานั้นเหมาะสมกัน ชอบในตัวตนของกันและกัน
คุณผมยาวเสยไปด้านหลังและสวมเสื้อยืดสีขาว
ส่วนฉันสวมกระโปรงสั้นรัดรูปและมีรูปลักษณ์ของผู้หญิงที่ดี
และเมื่อเราถึงจุดที่ต้องแยกกันไป พวกเราก็กลับมาหากันได้ในทุกครั้ง
เพราะพวกเรานั้นเหมาะสมกัน เราต่างชอบความเป็นตัวเองของเรา
[Verse 2]
เขาไม่สามารถใช้สายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธมุ่งความสนใจไปบนท้องถนนได้อีก
เขาพาฉันกลับมาที่บ้านดวงไฟถูกดับลง และเขากำลังจะถอดเสื้อโค้ท
ฉันพูดขึ้นว่า “ฉันได้ยินมาว่าที่ผ่านมาคุณออกไปข้างนอกกับผู้หญิงคนอื่น”
กับผู้หญิงอื่น
เขาพูดว่า “สิ่งที่คุณได้ยินมาเป็นเรื่องจริง แต่ฉัน
ไม่สามารถหยุดคิดถึงคุณได้เลยและฉัน”
ฉันพูดกลับไปว่า “ฉันก็เคยเป็นแบบนั้นสองสามครั้งเหมือนกัน”
[Chorus]
[Bridge]
ช่วยพาฉันกลับบ้านที
แค่พาฉันกลับบ้าน
แค่คุณพาฉันกลับบ้าน
[Shortened Chorus]
คุณมีดวงตาที่ชวนฝันเหมือนกับเจมส์ ดีน
และฉันก็มีริมฝีปากสีแดงแบบที่คุณชอบ
และเมื่อเราถึงจุดที่ต้องแยกกันไป (และเมื่อเราต้องไป)พวกเราก็กลับมาหากันได้ในทุกครั้ง เพราะพวกเรานั้นเหมาะสมกัน ชอบในตัวตนของกันและกัน