Skreśl moje imię
Z książki adresowej
Dużo piątek, jeszcze więc szóstek
Teraz zostawiam wszystko otwarte
Teraz mogę wszystko wyznać
Musisz się jeszcze przyzwyczaić
Że prawdą jest co mówię
Skreśl moje imię
Nie przeglądaj już więcej
Albumu ze zdjęciami
I pożółkłych, wyschniętych już bukietów
Odłóż je teraz
Odłóż je na bok
Tak jak książkę z dawnych czasów
Ponieważ czytasz ją tylko raz
Nie przeglądaj już więcej
Kłamstwa są tak cudowne
Tak ciche i enigmatyczne
Tak długo jak są sobą
Tak długo jak jak im wierzysz
Pozwól im odpocząć w Twojej głowie
Ponieważ tylko prawda boli
Nie przeglądaj już więcej
Swojego pamiętnika i notatek
Żadne ołówki i markery
Nigdy niczego nie zapisywały
To może Ci teraz dać wskazówki
Pozwoli Ci to teraz przetrwać
Zrób raz jeszcze co mówię:
Skreśl moje imię