Straordinario [Polish translation]

Często zastanawiam się czy ty jesteś

tak samo szczęśliwy jak ja;

skoro później wystarcza ci to co nas łączy –

odrobina miłości i kilka zasad.

Często mnie pytasz do kogo należą te oczy,

te które spoglądają na nas;

ja odpowiadam: «To są gwiazdy»,

jednak ty nie wierzysz w to ani trochę.

Tak więc wzbijemy się razem ponad niebo

boso, trzymając się za ręce;

podążymy prosto aż do raju,

a nawet trochę dalej.

Tam gdzie cały wszechświat eksploduje dookoła

i ja widzę tylko twój uśmiech,

który sprawia, że wszystko jest niezwykłe

tak samo jak ty...

Gdybym kiedyś zapragnęła więcej

od tego wszystkiego co już posiadam,

odnalazłabym ciebie w innym życiu

z tym samym spojrzeniem – zagubionym, jednak szczerym.

Szarpaliśmy się ze sobą,

następnie całowaliśmy się aż do śmiechu;

bolały nas ręce,

jednak nigdy nie chciały się rozejść.

Tak więc wzbijemy się razem ponad niebo

boso, trzymając się za ręce;

podążymy prosto aż do raju,

a nawet trochę dalej.

Tam gdzie cały wszechświat eksploduje dookoła

i ja widzę tylko twój uśmiech,

który sprawia, że wszystko jest niezwykłe

tak samo jak ty...

Jak te lata, które przemijają w okamgnieniu,

które męczą twarze, ale kształtują serca –

to najtrudniejsze lata,

jednak powiedzą – że najlepsze!

Tak więc wzbijemy się razem ponad niebo

boso, trzymając się za ręce;

podążymy prosto aż do raju,

a nawet trochę dalej.

Tam gdzie cały wszechświat eksploduje dookoła

i ja widzę tylko twój uśmiech,

który sprawia, że wszystko jest niezwykłe

tak samo jak ty...

Pójdźmy razem na kraniec świata;

zagubmy się, ale trzymając się za ręce;

ta podróż będzie mieć niezwykły koniec

jeśli ty podążysz ze mną...

Często zastanawiam się czy ty jesteś

tak samo szczęśliwy jak ja...