Es arbes deth Sud pòrten ua fruta estranha,
Sang sus es huelhes e sang ar arraïtz,
Còssi neres balancegen en ventolet deth Sud,
Fruta estranha en penjar des pibos.
Scèna pastorau deth Sud galant,
Es uelhs exorbitats e era boca torçuda,
Eth perhum des magnòlies, doç e fresc,
E tot d’un còp, er aulor de carn cremada.
Ací ei fruta entà qu’es corbassi cuelhen,
Entà qu’era ploja amasse, entà qu’eth vent chuque,
Entà qu’eth solei hèsque apoiridir, entà qu’es arbes dèishen quèir,
Ací ei ua cuelheta estranha e amara.