Ένιωσα ένα σπάσιμο σε ένα ιερό μέρος όπου τα χέρια σου δε θεραπεύουν
Αυτοί είναι οι λόγοι που κυβερνάσαι απ'τα πράγματα πουν νιώθεις
Πέρα απ'τα βαθιά νερά και όλες τις πολυπλοκότητές τους
Αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο όλων των εχθρών σου
Σε ένιωσα να ξεφεύγεις σε κενό χώρο, όπου η καρδιά μου δε νιώθει
Πέρα σε αυτό το σκοτάδι, συνάντησες όλα τα πράγματα που φοβόσουν
Και ήξερα, το ήξερα...
Δεν υπήρχε τίποτα που μπορούσε να κάνω...
Θα μπορούσες να το αντέξεις πλέον;
Θα άντεχες να ήσουν μια ανάσα μακριά;
Μπορείς να νιώσεις το πρόσωπό σου να παραμορφώνεται;
Σκέφτηκες ότι μπορούσε να γίνει έτσι;
Μπορώ να σε νιώσω πίσω απ'τη πόρτα, μπορώ να σε νιώσω από ένα μίλι μακριά
Καθώς ξεγλιστράς απ'τον έλεγχό μου, θα με δεις καθώς χάνομαι;
Δε μπορείς να ξεφεύγεις για πάντα
Να μπερδεύεις τον καπνό για φως του παραδείσου
Δεν είναι απλώς ακολουθείς ή χάνεσαι στο μαύρο... και στο άσπρο
Και θα μπορούσα να σε πάω σπίτι
Να προσποιηθούμε ότι τα καλύτερα έρχονται
Ίσως στον ήλιο να δεις
Ότι πήρες αυτό που ήθελες
Αλλά όχι αυτό που χρειάζεσαι...
Αν φοβάμαι
Τότε εσύ είσαι το σκοτάδι που με έκανε να νιώθω έτσι...
Θα μπορούσες να το αντέξεις πλέον;
Θα άντεχες να ήσουν μια ανάσα μακριά;
Μπορείς να νιώσεις το πρόσωπό σου να παραμορφώνεται;
Σκέφτηκες ότι μπορούσε να γίνει έτσι;
Μπορώ να σε νιώσω πίσω απ'τη πόρτα, μπορώ να σε νιώσω από ένα μίλι μακριά
Καθώς ξεγλιστράς απ'τον έλεγχό μου, θα με δεις καθώς χάνομαι;
Να'ναι καλά το σκοτάδι μου, να'ναι καλά το φως μου
Έχασα τη ψυχή μου στα χρώματα του δέρματός σου, τώρα...
Να'ναι καλά το σκοτάδι μου, να'ναι καλά το φως μου
Έχασα τη ψυχή μου στα χρώματα του δέρματός σου, τώρα...
Να'ναι καλά το σκοτάδι μου, να'ναι καλά το φως μου
Έχασα τη ψυχή μου στα χρώματα του δέρματός σου, τώρα...