Με χρυσές κλωστές το φεγγάρι υφαίνει
το μονοπάτι για το μαξιλάρι σου
κάπου στην άκρη του κόσμου
εκεί που δεν πάω εγώ
Για ποιον απόψε καίνε
τα δυο σου μάτια τα καφέ
από ποιον δεν τα κρύβεις
για ποιον υποφέρεις
Ρεφραίν Χ2
Κι αν είχα εκατό ζωές
κι όχι μόνο αυτόν τον κόκκο
και τότε η ομορφιά σου
θα μ΄έντυνε στα μαύρα
Δεν έχω εγώ δικαίωμα να ξέρω
για ποιον καίνε τα μάτια σου
δεν έχω εγώ δικαίωμα να ρωτώ
τίνος απόψε το ποτήρι γεμίζεις
Ρεφραίν Χ4