Η ζωη μου μ εχει μαθει να κραταω πισινες,
να προγραμματιζω το αυριο με εμπειριες χτεσινες
κι οσα εμαθα απ αυτες τις μερες μου τις λιγοστες,
θα προσπαθησω να σου πω μες τις επομενες γραμμες.
Καταρχας, μαθε τα λογια σου να μετρας,
γιατι η ζωη τα φερνει ετσι που τους ορκους σου πατας
και μαθε πως δεν εισαι αυτο που διχνει ο καθρεφτης,
γιατι το πρωι αληθειες λες το βραδυ νιωθεις ψευτης.
Να μαθαινεις απ το καθε συμβαν και να ξηγιεσαι γιατι οι ανθρωποι πληγωνονται,
οι μεγαλυτεροι μαλακες δεν τη παιζουνε καν και οι μεγαλυτερες πουτανες δεν πληρωνονται.
Αν στ αληθεια αγαπας, να το λες σαν τρελος, ακομα και αν παιζει τους αλλους να κουρασει,
δε το πιστευω μα ακομα και αν υπηρχε Θεος, με τοσο μισος θα θελε να μας ξεχασει..
Να μην πικραινεις κανεναν τουλαχιστον συνειδητα, γιατι μπορει για παντα να τον στιγματισεις
και κεινος να σε συγχωρεσει γιατι αληθεια σ αγαπα, μα απ τις τυψεις σου ισως και να τον μισησεις.
Να προσεχεις το που πας, και τα βραδια οταν γυρνας, μην περνας απο κακοφημα λημερια,
εχε το νου σου ομως ζησε και μη το παρατραβας, γιατι αν θελει να σε βρει σε βρισκει και τα μεσσημερια..
Να σαι παντα συνεπης και αν μπορεις να μην αργεις στα ραντεβου σου και στην ωρα σου να φτασεις,
μα αμα δεις οτι σε στυνουν και δε νοιαστηκε κανεις, μην περιμενεις να ρθουν ως που να γερασεις.
Αμα ξερεις το σωστο να το κανεις στο λεπτο, γιατι το λαθος ευκολα σε παρασερνει
κι αμα θες καπου να πεις συγνωμη ή ευχαριστω, πες το νωρις γιατι η ζωη αλλιως τα φερνει..
Να περιμενεις πρωτου πραξεις οταν εισαι θυμωμενος, γιατι ισως κανεις κατι που μετανιωσεις
και οταν εκεινος που σε λατρευε σε κοιταξει σαν ξενος, θα ναι πια πολυ αργα να το διορθωσεις.
Να δινεις τοπο στην οργη οπως κανω και γω, για μαλακιες να μην τσακωνεσαι τοσο,
μα για ανθρωπους που αγαπω θα μπορουσα να σκοτωθω και αν χρειαζοταν θα μπορουσα να σκοτωσω.
Να εισαι παντα ευγενικος και χαμογελαστος, απ τις μαγκιες δεν κρινεται ο ανδρισμος σου
και εσενα κοπελια, δεν σε κανει θηλυκια, ο αριθμος των αριθμων στο κινητο σου.
Μα πως να πεις, τοσες εμπειριες ζωης, μεσα σ ενα κομματι καπως μεθυσμενο,
πες το σοφια ή απλως αδυναμια της στιγμης και να ακουσω τις δικιες σου περιμενω...