Στις αλυκές του κόσμου [Stis alikés tou kósmou] lyrics

Στο πλάι της Νέας Εποχής

γυρεύω μιαν αλήθεια

το νήμα ψάχνω της αρχής

με το αίνιγμα στα στήθεια

όμως ο φόβος της ψυχής ξυπνάει από συνήθεια.

Μια πέτρα έκανα ζωή

στις αλυκές του κόσμου

κι ευχόμουν ναρθει μια βροχή

μα έλειπε ο Θεός μου.

Κι έμαθα έτσι από παιδί

να λέω τη νύχτα φως μου.

Στις αλυκές του κόσμου...

Πώς φτάνει πάντα μια στιγμή που η καρδιά υποφέρει

χρόνια ζητάει μια εκδρομή μα αργεί το καλοκαίρι

και πέφτω κάθε Κυριακή

σαν "Στέλλα" στο μαχαίρι.