Στην Άκρη Των Ερώτων [Stin Ákri Ton Eróton] lyrics

Βουτάω μες τα μάτια των ανθρώπων

σα να `μαι ναυαγός σε ωκεανό

Γυρεύοντας την άκρη των ερώτων

σκοινί για να αποδράσω απ’ το κενό

Ξεφεύγεις κι όμως νιώθω είσαι κάπου

αέρας, μυρωδιά μεθυστική

Του ονείρου υλικό ή του θανάτου;

Φιλί που ξαναδίνει τη ζωή.

Σε ψάχνω στης σελήνης τα σκοτάδια,

στον ήλιο που σε κρύβει μες το φως

Στης τύχης τα παράξενα σημάδια,

ο άνθρωπος μου να `σαι και ο Θεος.

Ξεφεύγεις κι όμως νιώθω είσαι κάπου

αέρας, μυρωδιά μεθυστική

Του ονείρου υλικό ή του θανάτου;

Φιλί που ξαναδίνει τη ζωή.