Δε με ζητάς, για καιρό παλεύεις μόνη
Προσέχεις να μην βρω τα ίχνη σου
Κρύβεις εύκολα τις ήττες σου απ' όλους
Αλλά κάποιος που αγαπούσες για καιρό θα σε ήξερε
Δε σε ζητώ, μπορώ να σου ξεφύγω
Προσέχω να μην σκέφτομαι για μας
Κανείς δεν διακρίνει τις ήττες μου
Αυτό το είπα μόνο σε σένα δυνατά
Αλλά έρχονται μέρες που ακόμα σε αισθάνομαι στον αέρα για μια στιγμή
και ξέρω πως κλαις σιωπηλά που η ζωή μας περνά χωρίς εμάς
Σαν πυρσός, μια ολόκληρη ζωή μπροστά στα μάτια
Τώρα βλέπω εσένα κι εμένα, τι είχαμε κάποτε
Ένας κόσμος, έσπασε σε δύο κόσμους
Τώρα άδειους και απρόσιτους