Steven [Dutch translation]

Yeah, kijk

Laat me je vertellen over een kind genaamd Steven,

De dingen waar hij in gelooft raken langzaam op

Eens in de zoveel maanden verlaat zijn moeder hem

Voor geen enkele goede reden slaat zijn stiefvader hem

Niet te veel vrienden, hij heeft er maar een paar gehad

Maar recent willen ze niets meer met hem te maken hebben

Eet altijd zijn lunch in het toilet

Hij wil gewoon normaal voelen en weer cool zijn, yeah

Hij voelt zich een buitenbeentje, hij is gek geworden na dat zijn vader overleed

Hij heeft richtlijnen en advies nodig maar in plaats van dat

Heeft hij alleen breakdowns en terugblikken naar het auto-ongeluk uh

Het wordt moeilijker elke dag, als hij er nog was, was alles oké

Want zijn vader was altijd het licht aan het eind van de tunnel

maar nu is die hele tunnel donker en grijs

Hij blijft stil achterin de klas

En als de bel gaat, gaat Steven snel naar huis

Doodsbang dat de andere kinderen zijn kont schoppen op de weg terug

Het gebeurde in het verleden ook al

Hij is gewend aan de blauwe ogen en dikke lippen

Maar nu is het enige wat hij heeft een neppe glimlach en snijwonden

Wensend dat hij naar ze toe kon lopen en de littekens kon laten zien

En kon zeggen, Kijk, jullie zijn de reden waarom ik dit heb gedaan

Misschien zouden ze het eindelijk begrijpen en zou het zijn zoals het was

Maar ja, hij is anders dus ze pesten hem en slaan hem

Yeah, het zijn gewoon leuke grappen, ze geven er niets om, yeah

Zijn oudere broer is er niet, in en uit de gevangenis, hangend met de verkeerde groep

Hij is aan de cocaïne gegaan, wiet gaan roken, en gaan drinken, zijn hele leven is om voor te schamen

Nee, hij niet al te trots

Nu neemt zijn kleine bro de gewoontes over yeah, maar raad eens?

Wist hij maar dat elke keer als hij een lijntje snoof

Elke keer als hij een joint aanstak

Elke keer als hij een shotje nam, zet hij de trant

Dus Steven is high aan het worden in zijn kamer

Deur gesloten, muziek aan, en zijn lichten uit

Hij neemt gewoon een andere toke mee tot zijn kamer vol rook is

5-6-7 uren tot hij neer valt

Nu steelt hij pillen van zijn moeder

8-9-10 op hetzelfde moment en nu zijn ze weg

En voor een moment lijken al zijn problemen weg te gaan

Maar na een tijdje is hij niet meer high

En dat is wanneer het tot hem doordringt en het hem raakt

Dat deze godverdomde drugs hem niet zullen helpen

Opgekruld op de grond, hij kan het niet meer aan

Nu praat hij tegen God want hij is de enige die hem begrijpt

Op zijn knieën, kijkend omhoog, kan niet stoppen met huilen

"God ik weet dat we al lang niet meer hebben gepraat

Maar nu heb ik je echt nodig. Alsjeblieft God help mij, zeg iets

Geef me een teken, want ik val uit elkaar en

Ik denk niet dat ik het kan, Alsjeblieft God, geef me de sterkte

Om er doorheen te trekken. Vertel me, moet ik het opgeven? Ik zou het nu allemaal kunnen beëindigen.

Ik weet gewoon niet of ik dapper genoeg ben om het te doen.

Er moet toch een betere manier zijn dan zelfmoord.

Probeer het uit te wachten, geef het tijd, het komt wel goed.

Maar het is al zo lang zo en ik heb nog steeds niet kunnen wegkomen

Van alle gedachten die ik vanbinnen voel. Zo ziek, zo boos, zo gek

En om het af te maken niemand heeft het door dat"

Toen stond hij op, veegde zijn tranen weg en liep naar zijn bureau

En pakte een pen en een notitieblok

Hij kon gewoon niet zien dat het beter werd

Dus op een koude, donkere nacht in december, wist Steven precies wat hij moest doen

Maar eerst ging hij zitten en schreef een paar letters

Een voor zijn stiefvader, een voor zijn moeder,

Een paar voor de kinderen op school, één voor zijn broer

De pijn brengen die ze hem ooit hebben gebracht

Tranen op het papier de een na de ander

Yeah, ik hoop dat jullie je allemaal schuldig voelen.

Want ik ben gebroken nu en je mij niet kunt genezen

En nu ben je allemaal medeplichtig aan moord

Ieder van jullie is gechipt om mij te vermoorden

Dus de rede dat ik jullie iets schrijf deze avond,

is om gedag te zeggen en te vertellen dat ik ga

Maar hou je adem niet in want ik kom niet meer terug

Groetjes van Steven